15TH BIENNALE OF VENICE. CYPRUS PAVILION


INFORMATION

location:

Venice, Italy

client:

Cyprus Ministry of Education & Culture

year:

2015

status:

competition entry

program:

Exhibition

total area:

100 m2

competition team:

Marina Kounavi
Irgen Salianji
Karolina Szóstkiewicz
Stavria Psomiadi
Andreas Ierides
Maria Prodromou
Antony Laurijsen









DESCRIPTION

REPORTING FROM THE COUNTRYSIDE

Το θέμα του Κυπριακού περιπτέρου στην 15η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής στη Βενετία προτείνεται να είναι η ύπαιθρος και η δυναμική της καθημερινής ζωής στα πλαίσια του μη αστικού ή περι-αστικόυ περιβάλλοντος. Σε μια εποχή ταχείας αστικοποίησης και τεχνολογικής αιχμής, η έρευνα και ο διάλογος για την πόλη κυριαρχούν και αφήνουν στο περιθώριο ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού και της οικονομίας, την ύπαιθρο.
Η Κύπρος αποτελεί ένα πρότυπο χώρας πλούσιας σε φυσικούς, ορυκτούς και ανθρώπινους πόρους, η οποία ωστόσο επικεντρώνεται κατά τις τελευταίες δεκαετίες στη αστική ανάπτυξη και αφήνει σε δεύτερη μοίρα τις δυνατότητες της υπαίθρου. Η πρότασή μας υιοθετεί το κάλεσμα του Επιμελητή της Μπιενάλε για την έρευνα εναλλακτικών αφηγήσεων για το χτισμένο και μη περιβάλλον, καθώς και την ανάδειξη των συνθηκών διαβίωσης στα όρια της κανονικότητας και των προκλήσεων της καθημερινής ζωής. Ο μεσογειακός χαρακτήρας και η δυναμική της κυπριακής υπαίθρου προσφέρουν ένα σημαντικό πλαίσιο έρευνας για την ανάδειξη των αρχιτεκτονικών μετώπων, των ανισοτήτων μεταξύ πόλης και χωριού, παραγωγής και κατανάλωσης, νεωτερικότητας  και επαρχιωτισμού. Εκτός από προκλήσεις, η ύπαιθρος της Κύπρου χαρακτηρίζεται από σημαντικές ποιότητες, ανθρώπινες σχέσεις και αρχιτεκτονικό έργο το οποίο αξίζει να αναδειχτεί.
Στα πλαίσια της υπαίθρου, η έννοια της αρχιτεκτονικής ξεπερνά τα αστικά πρότυπα του σχεδίου πόλεως, της κερδοφορίας, της κατανάλωσης και της αξίας χρήσης, και αντίθετα επεκτείνεται στους μηχανισμούς παραγωγής, την αμεσότητα των ανθρωπίνων σχέσεων και την αξία ανταλλαγής. Αντιστρέφοντας την κριτική του Ανρί Λεφέµπρ για την πόλη, η ύπαιθρος αποτελεί, στην μετανεωτερική συνθήκη της αποβιομηχανισμένης Ευρώπης, τον νέο πόλο ανάπτυξης και δημιουργίας δεσμών. Σε αντίθεση με τις αυστηρές δομές και το δισδιάστατο χαρακτήρα της πόλης, η ύπαιθρος μπορεί να αναλυθεί μόνο στο πολυδιάστατο επίπεδο των πολύπλοκων παραγωγικών δομών, της αμεσότητας, της μικροκλίμακας και της συντροφικότητας που συνοδεύει τις προκλήσεις της καθημερινής ζωής.
Τι άφησε πίσω η φλυαρία της αστικοποίησης και ποιες είναι  οι μελλοντικές δυνατότητες της υπαίθρου;